Bijzondere onderscheiding oudste clublid ’t Gooi

Geplaatst op door

Baarnse Indië-veteraan (97) krijgt onderscheiding

Afgelopen zaterdag tijdens de Baarnse Veteranendag is ons ‘oudste clublid’ (97) Loek Brand door burgemeester Mark Röell onderscheiden met het Ereteken voor Orde en Vrede met gespen, plus het Mobilisatie Oorlogskruis. De heer Brand is al sinds eind 1994 lid van Orchideeënvereniging ’t Gooi en komt nog regelmatig op de clubavonden.

Hieronder het artikel uit de Gooi en Eemlander: http://het Ereteken voor Orde en Vrede met gespen, plus het Mobilisatie Oorlogskruis.

plantbespreking clubavond donderdag 16 juni 2016

plantbespreking clubavond donderdag 16 juni 2016

BAARN – Onder het luide applaus van tientallen Baarnse veteranen werd zaterdag tijdens de Baarnse Veteranendag de inmiddels 97-jarige oud KNIL-officier Lodewijk (Loek) Brand door burgemeester Mark Röell onderscheiden. Hij kreeg het Ereteken voor Orde en Vrede met gespen, plus het Mobilisatie Oorlogskruis. Ook mocht hij ’eindelijk’ het Demobilisatie Insigne van het Koninklijk Nederlands Indisch Leger (KNIL) ontvangen.

Door Jan Rook – 19-6-2016, 13:19 (Update 20-6-2016, 15:19)

’Britten vonden ons Hollanders perfecte ritselaars’
De Baarnaar was op tweejarige leeftijd in toenmalig Nederlands Indië terecht gekomen, omdat zijn vader als arts ging werken in Batavia. ,,Ik had daar een onbezorgde jeugd en werd op 5 juli 1938 ingelijfd als militie-soldaat bij het Koninklijk Nederlands Indisch Leger (KNIL). Ik kwam in werkelijke dienst voor de eerste oefening bij het 1e Depot Bataljon, gelegerd te Bandoeng, voor de opleiding tot reserveofficier.”

De militair werd op 5 juli 1941 bevorderd tot reserve-tweede luitenant der Infanterie van het KNIL. Kort daarna brak de oorlog met Japan uit. ,,Op 12 december 1941 meldde ik mij, op de datum van de mobilisatieopkomst in voormalig Nederland Indië, bij het 11de Bataljon, gelegerd te Meester Cornelis. Maar tegen de overmacht van de binnenvallende Japanners konden we uiteindelijk niets uitrichten.”

Brand werd gevangengenomen en heeft vanaf 8 maart 1942 tot 15 augustus 1945 als krijgsgevangene in diverse kampen gezeten, waaronder Nakom Najok te Siam (nu Thailand). Na zijn vrijlating heeft hij zich aangemeld bij het 1e Java Bataljon, dat in Tamuan te Siam werd geformeerd. ,,Dat bataljon hadden we al min of meer tijdens het werk in Siam aan de spoorlijn geformeerd. Wij Nederlanders waren in een vrij goede fysieke conditie omdat wij ons dieet van rijst dat we van de Jappen kregen wisten aan te vullen met groenten die we zelf ritselden. De Engelsen waren jaloers op hoe wij dat deden en zeiden: ‘Zet een Hollander in de Sahara en hij weet eten te regelen’. Ik draag nog altijd met trots het insigne met de Rode Olifant, het teken van die KNIL-eenheid Gadja Merah.”

Deel uitmakende van de 1e Compagnie van het Gadja Merah Bataljon werd hij pas eind maart 1946 als reserve 1e luitenant ingezet te Lombok op Bali. Daarna werd hij ingedeeld bij het 10e Bataljon van de Y-brigade. Met dit Bataljon heeft hij een aantal keren in 1946 en 1947 strijd moeten leveren. Op 5 april 1948 ging de oud-officier aan boord van de M.S. Volendam, terug naar Nederland.

Daar leerde hij tijdens een vakantie op Terschelling zijn inmiddels 91-jarige vrouw Gerda Rolfes kennen, met wie hij in september 68 jaar getrouwd is. Het paar keerde terug in het onafhankelijke Indonesië, waar Brand ging werken voor een in- en exportfirma. Toen ze na vier jaar voor verlof terug waren in Nederland, kregen ze te horen dat de Indiëganger de terugkeer naar Indonesië geweigerd. ,,Toen moesten we in Nederland weer vanaf nul beginnen”, blikt de in het zonnetje gezette Baarnaar terug.